Ένας λοχίας χρειάζεται!

Φώναξαν κάποιοι.

Έντιμοι πολιτικοί, τεχνοκράτες!

Οι άλλοι απήντησαν.

Οι  ποντοπόροι ορίζοντες ουδένα συναρπάζουν!

Οι έμποροι, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές που κακουργούν

σας ξελογιάζουν!

Τον Έρωτα αποτάξατε, 
κι απ’τον πόνο ευλογία ζητάτε. 
Η ζωή μας εξαρτάται από την αδηφάγο διάθεση
των επιχειρηματιών,που τα πάντα καταστρέφουν!


Χωρίς την κερδομανία, σταματά κάθε κίνηση ανθρώπου στη γή.


Δίχως το όραμα του πλούσιου, δεν διανοείστε τη ζωή.



Τα παιδιά σας βιάζετε να σπουδάσουν πλούσιοι,και αυτά,
τα παιδιά τους βιάζουν.Τα παιδιά των παιδιών τους,
τα παιδιά των παιδιών των παιδιών τους θα βιαστούν.
Πολλά παιδιά,από τον βιασμό,στις ναρκώσεις εξωθούνται.


 Την γλαφυρότητα, την αλληγορία απωθείτε!

      Η ωμότητα ωμά περιγράφεται!

                                                        Αφού η βία, ο δόλος θεωρούνται
                                                        απ' τους ανθρώπους ευφυϊα,
                                                        περήφανα διεκδικώ θέσεις
                                                        στην ανοησία!




             Είτε χορτάτοι είτε πεινασμένοι, το ψωμί που τρώτε απ'τους αφέντες, είναι μολυσμένο!

Μη δυνάμενοι να απεξαρτηθείτε από τις πλασματικές υλικές ανάγκες, που δημιουργεί η κοινωνία της αφθονίας(η οποία προϋποθέτει την υπερεργασία, την εξιδανίκευση των υλικών αγαθών, χωρίς να οδηγεί πουθενά αλλού, παρά μόνο στον καπιταλισμό),όντες ευνούχοι, χαρίζετε την ηθική αρετή στις θρησκείες, που την προβοκάρουν, θεωρώντας ανήθικη την αβρότητα του αγκαλιάσματος, του φιλιού, την οικουμενικότητα της ένωσης. 

Οι θρησκείες, κλείνοντας τα μάτια στην εγκληματικότητα όλων εκείνων, που έθεσαν σκοπό ζωής τον υλικό πλούτο (είτε επιτύχουν τον σκοπό τους είτε όχι), ζητούν από τους πλουσίους, την ελεημοσύνη της αλαζονικής φιλευσπλαχνίας τους, προάγοντας αυτούς και την υποταγή σε αυτούς, υποκρινόμενες ολιγάρκεια, ανιδιοτέλεια!

Ενώ, τόσο η ολιγάρκεια, η ανιδιοτέλεια, όσο και οι υπόλοιπες ηθικές και διανοητικές αρετές, ευρίσκονται μακριά από τις θρησκείες του πολιτισμού, οι οποίες, ως συνοδοιπόροι της εκμετάλλευσης, ενστερνίζονται την ηθική της την ανήθικη, που απαγορεύει στους ανθρώπους να φιλιούνται, για να τους πείθει να αλληλοεξοντώνονται.

Οι προβοκατόρισσες θρησκείες διασύρουν, υπονομεύοντας, το απροσπέλαστο, αυτό που διαφεύγει, προσαρμόζοντάς το, σε ό,τι εκλογικεύει, αναπαράγει, διαιωνίζει το μικρόβιο της εκμετάλλευσης!

Ο κόσμος δεν αλλάζει, βγάζοντας οι φτωχοί, τα απωθημένα-συμπλέγματά τους, παίρνοντας την θέση των πλουσίων, ως δικτάτορες προλετάριοι, σε ένα κράτος αυστηρής ειδίκευσης, εξειδίκευσης των ανεπτυγμένων παραγωγικών δυνάμεων ενός επεκτεινόμενου συστήματος παραγωγής, μέσα σε μιά υστερική, αλματώδη άνοδο της τεχνολογίας, που δεν είναι φιλική προς το φυσικό περιβάλλον, και παράγει ανάγκες, παρά αποκρίνεται σε αυτές,   όπου η γνώση, η ικανότητα θα αποτελούν πάλι, αιτίες εξουσιαρχίας ανθρώπου από άνθρωπο,διατηρώντας, ταξικά-υλικά προνόμια· ούτε αλλάζει,αυξάνοντας οι εργοδότες τα ημερομίσθια και τις κάθε είδους παροχές προς τους  υπαλλήλους  τους, μικραίνοντας το άνοιγμα της ψαλίδας  της ανταλλακτικής υπεραξίας, που ο επιστήμων «σοσιαλιστής» εντόπισε, κρούοντας, στους πλουσίους, τον κώδωνα της ολοκληρωτικής απώλειας. 
Ο κόσμος θα  αλλάξει,όταν  απομυθοποιηθούν οι πλούσιοι (και τα υλικά αγαθά που αντιπροσωπεύουν) ως ψυχασθενείς-μανιακοί,  που, όντες καταπιεσμένοι, και αυτοί δυστυχούν, αλληλοσφαζόμενοι, φθονούμενοι από τους πάντες, αγοράζοντας-δωροδοκώντας τα πάντα, βιάζοντάς τα - Και πάψουν, να αποτελούν τα ιδανικά των ανθρώπων.

Άλλωστε, ο Αριστοτέλης, αν και διδάσκαλος βασιλέων, δεν διστάζει, τόσο στα «Ηθικά Νικομάχεια», όσο και σε άλλα έργα του, να αποκαλεί τους φιλοχρήματους, ανελεύθερους, και την φιλοχρηματία, ανελευθερία.

Στην απομυθοποίηση των πλουσίων, και τoν περιορισμό των υλικών αγαθών στην χρηστική σημασία τους, θα συμβάλλει τα μέγιστα, η απελευθέρωση-αποποινικοποίηση του ερωτικού ενστίκτου των ανθρώπων, του οποίου ο αυτάρκης, πάνδημος χαρακτήρας, διαφυλάσσοντας την ατομικότητα, προάγει την φιλία της συλλογικότητας, καταλύοντας την ξιπασιά των διαχωριστικών ταξικών γραμμών.      
Γενάρχα της σοσιαλδημοκρατίας!Εισάγεις τον καπιταλισμό από τον φεγγίτη, αντί της κυρίας εισόδου, γι’ αυτό οι ιθύνοντες σε υποδεικνύουν, ως το αντίπαλο δέος της εκμετάλλευσης!

Ο πολιτισμός, μέσα από την ανικανότητα του αισθάνεσθαι, διά της εισβολής της σεξουαλικής ηθικής(η οποία επέφερε την εξιδανίκευση των υλικών αγαθών), εσήμανε τον ηθικό-πνευματικό θάνατο των ανθρώπων, διαστρέφοντας τον βιοπορισμό και το νόημα της ζωής, σε αιμοδιψή πλουτισμό, που κατέστρεψε την φύση. Επομένως, ο κομμουνισμός του πολιτισμού, δηλαδή, ο κομμουνισμός που, ο Μάρξ, επενόησε,  ερείδοντας τον <<κομμουνισμό του>>, στα εκμεταλλευτικά θεμέλια της αλλοτρίωσης της μονογαμικής αποχής έρωτος(όπου, στο μανιφέστο, με πολύ ύπουλο, ειρωνικό, διφορούμενο τρόπο, εναντιώνεται στην πολυγαμία, την οποία  αποκαλεί, σαν φαλλοκράτης, κοινοκτημοσύνη των γυναικών, ισχυριζόμενος, ότι αυτή υπήρχε πάντα, μέσα στον αστικό γάμο, τον οποίο ονομάζει, κοινοκτημοσύνη των παντρεμένων γυναικών·  στην συνέχεια, την εξομειώνει με την πορνεία, όπως εξομειώνει και την μοιχεία, που την χαρακτηρίζει ανεπίσημη πορνεία, και τέλος υπόσχεται, να την καταργήσει(την καταργημένη εδώ και χιλιάδες χρόνια), μαζί με τις αστικές σχέσεις παραγωγής),  της τεχνολογίας, της υλικής αφθονίας· ένας τέτοιος κομμουνισμός, που διατηρεί, ενθαρρύνοντας, τον ευνουχισμό, την μόλυνση του φυσικού περιβάλλοντος, τον καταναλωτισμό, την ιεραρχική εξουσία, τον ανταγωνισμό, την εργασιακή μανία, με κίνητρο, την υλική ανισότητα· ένας τέτοιος κομμουνισμός δεν υφίσταται, παρά μόνο, ως άλλη μορφή καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, η οποία(όπως οι πράξεις, τα γεγονότα που συνθέτουν την ιστορία, κατέδειξαν), κακοποίησε, δυσφήμισε την κομμουνιστική ιδέα, που δεν μπορεί, να είναι τίποτε άλλο, από την απελευθέρωση της μοναδικότητος των ανθρώπων, μέσα σε συνθήκες ισηγορίας, συνθήκες ολιγαρκούς υλικής αυτάρκειας με γεμάτα κελλάρια(από την ενασχόληση με την γεωργία, την  κτηνοτροφία, όπου η μηχανή,  θα είναι διακόνισσα, και όχι άνασσα), και ελεύθερο χρόνο, συνθήκες αναγνώρισης-προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και ελέγχου των γεννήσεων, συνθήκες,  που μόνο η απενοχοποίηση του έρωτα εξασφαλίζει.     
Ο Μάρξ, ενώ επεσήμανε, δίκην ψυχαναλητού, την εξιδανίκευση των υλικών αγαθών, με την  ρήση:  - το εμπόρευμα, φετίχ στις ψυχές των ανθρώπων- είπε την μισή αλήθεια! Την άλλη μισή, ότι το εμπόρευμα γίνεται φετίχ στις ψυχές των ανθρώπων, γιατί έχει ακρωτηριασθεί, εκθρονισθεί το ερωτικό-σεξουαλικό ένστικτό τους, και στην θέση του ενθρονίσθηκε το εμπόρευμα, δεν τόλμησε(δικαιολογημένα, σύμφωνα με αυτά που έγραψε στο μανιφέστο), να την πει.
Εάν η δόλια βία που χαρακτηρίζει την ζωή των ανθρώπων(ξεπερνώντας την βία του ζωϊκού βασιλείου), αντιπροσωπεύει την ανθρώπινη φύση, ώστε τα πράγματα, να μην είναι αντιστρέψιμα, και κάποιοι να φαντάζουμε ευήθεις! Μην χαίρεστε για την νίκη σας! η νίκη σας είναι καδμεία!


Υ.Γ. Συνήθως τα αποκαλυπτήρια, σε κάποιους χαρίζουν ανακούφιση, και σε κάποιους προκαλούν πόνο. Στην περίπτωση του Μάρξ, όσοι πονούν, πονούν, διότι η κριτική αιχμή, σχίζει το απόστημα της παθολογικής εξάρτησής τους από την ματαιόδοξη, εξουσιαστική χλίδα, αδειάζοντας το πύον των προοπτικών-ιδανικών τους, αποκαλύπτοντας την βαθύτερη ψυχολογία του Μάρξ και των θαυμαστών του, η οποία δεν είναι άλλη από την εξιδανικευτική μίμηση των πλουσίων - εξουσιαστών - αδικητών, τους οποίους θέλουν να ανατρέψουν, για να πάρουν την θέση τους. Φαεινό το παράδειγμα της Ρωσίας, όπου το φτωχόπαιδο από το Γκόρι της Γεωργίας, πήρε την θέση του τσάρου!  Να τελειώνουμε κάποτε, καθαρίζοντας το τοπίο από την υποκρισία των μαρξιστών-καριεριστών-καταναλωτικών εξουσιαστών.
Τολμήστε! Μαρξιστές αντίπαλοι, να δεχθείτε, και θεωρητικά, τον χώρο όπου πραγματικά ανήκετε(αποδεχόμενοι ταυτόχρονα και τον εαυτό σας), που δεν είναι άλλος από τον χώρο της εκμετάλλευσης του καπιταλισμού και του πολιτισμού τους.
Η ειλικρίνεια βοηθά, την ψυχή ανακουφίζοντας!


                                                                                                                                                                                                                                                                                        

---------------------------------------------------------------------------------

            Αδόκητο

Καθώς το όνειρο με έγδυνε,

ένας νεκρός μου είπε:

 <<Τα διαστήματα είναι απέραντα!

Σύννεφα εναγκαλίζονται το γέρμα,

που ρέει πορτοκαλί σε πράσινες κορφές>>.

Και ο αισθησιασμός των γυναικών;

<< Τα νέφη είναι ουδέτερα, το ηλιόγερμα επίσης˙

σαγηνεμένοι ορίζοντες εποπτεύουν

το γάρμπο των κορυφογραμμών, που καλούν,

έτσι η θηλυκότητα, διατεθειμένη,

σ' εμάς διασώζεται >> .

                                                                                             7/2017

Ανεξίτηλο

                                                                                   

                       Ανεξίτηλο

Όταν η Κερύνεια καταματωμένη,

την Αθήνα εκλιπαρούσε,

η Αθήνα με δάφνινα στεφάνια υποδεχόταν

τους εντολοδότες των τυράννων της προδοσίας,

και τους προσαγόρευε Μακάριους  Πατέρες της Δημοκρατίας.

Πέρασαν χρόνια, δίχως να γονατίζει με λυγμούς

η Αθήνα που την Κερύνεια κατέσφαξε!

                                                                         22-4-2017

καί τό μάλλον αιρείσθαι τεθνάναι καλώς ή αισχρώς σωθήναι 

                                                                            Αριστοτέλης

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Από την συλλογή μου "Γυναικών πολυάνδρων"

Οι εθνάρχες, οι στρατηγοί ( που πάνω σε αίματα, 

σε πτώματα, σε κόκκαλα τον θρόνο τους έστησαν),
o επί Τετάρτης Αυγούστου λογοκριτής,  εντολοδόχος της Ελισάβετ βραβευμένος ποιητής

την Κύπριδα παρέδωσαν

στα μανιασμένα αγάμητα,

στα στίφη τα οπλισμένα,

τους μελεόφρονας λαούς κατατρύχοντας!

Και η Ραστώνη στον Εκνεφία το βλέμμα της

στυλώνοντας, εκραύγασε:

«Αφρόδιτα! Αίσθηση ελευθέρα! Ουδέποτε! τους αναίσθητους 

που σφάζονται για να αισθανθούν, θα συγχωρήσεις».

                                                                                          

                                                                                                             1-2016